سخنرانی در زورخانه بیت الاکبر کاشان

به مناسبت یادمان علم به دوشان عصمت و طهارت در تاریخ پنجشنبه، ۱۰ بهمن ۱۳۹۸

نثار ارواح همه شهدا صلوات بلندی ختم کنید.

بسم الله الرّحمن الرّحیم

...مَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ... (سوره نساء، آیه ۱۰۰)

اینجا صحبت از سردار رشید اسلام و شهادت او هست. امثال من این توانایی را نداریم که مثل او رشادت به خرج دهیم و در جبهه ها فداکاری کنیم و این همه آثار بزرگ به جا بگذاریم. ولی خداوند راه را نبسته و می گوید:

هر گاه کسی در راه حق قدم بگذارد و مرگ وی فرا رسد اجر شهید برایش وجود دارد

بنابراین ما نباید نگاه کنیم که چون نمی توانیم مثل او (شهید سلیمانی) باشیم پس بنابراین زیانکاریم و بازنده ایم. نه یک چیز مهم است و آن حق جویی و حق طلبی است که آدم هر کجا هست و هر جایگاهی دارد راه حق را دنبال کند. یکی از آثار بسیار بزرگ خون این شهید (که من به دنبال آن می خواهم بگویم که کاشانی ها هم به یک چیز بزرگ خود باید خیلی افتخار کنند) این بود که پیرو شهادت سردار سلیمانی مردم عراق، مردمی که ظلم صدام را در این دوران دیده بودند و سایه جنایتکاران به سرشان بود قیام کردند و آن تظاهرات عظیم را در صدمین سالگرد ثور العشرین کردند. ثور العشرین انقلاب سال ۱۹۲۰ در عراق بود که رهبری آن را مرجع ما به عهده داشتند. وقتی که انگلیس ها از جنوب آمدند و بصره را اشغال کردند و با قشونشان می خواستند عراق را تحت کنترل و تصرف خود در بیاورند، مرحوم میرزای شیرازی یک فتوا داد و گفت خداوند اجازه نمی‌دهد که کفار بر مسلمین مسلط بشوند. اینجا بسیج مردم عراق مطرح بود. مرحوم آیت الله کاشانی در کنار پدرش مرحوم آیت الله العظمی سید مصطفی کاشانی عشایر را بسیج کردند، نیروها را به کار گرفتند و دفع شر انگلیس‌ها را کردند و نگذاشتند که آنها قیمومت شان را بر عراق تثبیت کنند و استقلال عراق را به دست آوردند. این داستان بسیار مفصلی دارد، خود عراقی‌ها کتابهایی نوشته اند و در این جریان اخیر گفتند درست در صدمین سالگرد انقلاب ۱۹۲۰ عراق مردم بسیج شدند و گفتند امریکایی ها باید بساطشان را جمع کنند، البته بساط حضور نیروهای مسلح شان را و الا همه دنیا با هم رابطه سیاسی دارند و می‌توانند سفارتخانه و روابط متقابل داشته باشند ولی اینکه بخواهند در خاک عراق نیروی مسلح داشته باشند این پذیرفته نیست. واقعاً این تظاهرات افتخار آفرین و غرور آفرین بود و جالب این بود که درست در صدمین سال انقلاب ۱۹۲۰ این اتفاق افتاد امسال هم ۲۰۲۰ است. اما من یک مطلبی را می‌خواهم خدمتتان بگویم ببینید از بدو انقلاب تا به حال ما چه قدر شهدای بزرگی دادیم. شهید قاسم سلیمانی آخرینشان بوده که ملت ایران این گونه آمد به خیابان و نشان داد که این ملت یکپارچه، منسجم، مسلمان و عاشق دین و مذهب و استقلال کشور است. شهدای بزرگی امثال شهید بهشتی و غیره دادیم و این مردم ریختند در خیابان... اما نباید از یک چیز غافل شویم، این گروهک هایی که خلق می‌شوند مثل داعش، النصره و گروهک هایی در مملکت خودمان و غیره این ها چرا به وجود می آیند؟ این مسئله مهمی است. البته که به فرموده مولی الموحدین که برادر رزمنده هیچ وقت نمی خوابد چون دشمنش بیدار است، ما هیچ گاه لباس رزم را از تنمان در نمی آوریم چون دشمن همیشه مترصد است. اما باید این بساط یک جوری در این کشورها برچیده شود. گروهک‌های اینجوری نباید به وجود بیایند. این گروهک ها معلول چه هستند؟ نتیجه امیدی هستند که قدرت های بزرگ به این کشور ها بسته اند، وقتی در این کشورها روزنه و رد پای شیطان وجود داشته باشد این گروهک ها را به وجود می‌آورند. شما ببینید در مملکت خودمان در زمان نهضت ملی ایران یک گروهک بود به نام حزب توده ایران، انقلاب شد از این ور و آن ور این گروهک ها مثل قارچ روییدند. خب انقلاب یعنی به هم ریختنِ همه چیز، ما تازه قدرت بزرگ امام و روحانیت را داشتیم ولی چقدر شهید در داخل خاک خودمان به وسیله این گروهک ها از ما گرفتند. امید را باید از آنها گرفت اگر قطع امید بشوند، این جمله آخر من است چون امشب شما با احساس کامل نوحه خوانی و عزاداری کردید انشاالله اجرتان با جده ما حضرت فاطمه زهرا باشد، شاید این حرف ها کمی شاید خسته کننده باشد ولی من به عنوان کسی که یک تجربه تاریخی دارد می‌خواهم بگویم که ملت ایران باید در داخل کشور بر سرنوشت خود حاکم بشود، یه یکپارچگی حقوقی و قانونی در کشور به وجود بیاید تا دیگر آنها بگویند فایده ندارد، این گروه و آن گروه و غیره را اگر خلق کنیم فایده ندارد، ببینید شما یک مسئله کوچکی به نام بنزین! این قابل قبول نیست که بگویند این وسط یک عده ای شهید شدند. یک چیز به این کوچیکی و شهادت! این مشکل ریشه دارد باید به فکرش بود. متاسفانه در این قضیه رادیو و تلویزیون ما نگفت که در صدمین سال این قضیه که مردم عراق دنبال دفع شر نیروی بیگانه هستند، آن موقع هم ایرانی ها، مراجع و علمای ایران بودند که جلودار شدند و دفع شر انگلیس‌ها کردند. مرحوم آیت الله کاشانی که اهل رزم و نبرد بود وقتی در سال ۱۲۹۹ انگلیسی ها او را محکوم به اعدام کردند آمد به ایران و تمام تلاشش را کرد برای این که در این کشور یک انتخابات واقعی به وجود بیاید تا مردم بر سرنوشتشان مسلط شوند، و اگر مسلط شوند و حکومت قانون در کشور برقرار شود، این جمله را از من به عنوان آخرین جمله به یاد داشته باشید:

اگر حکومت قانون در کشور برقرار باشد قطع امید بیگانگان خواهد شد و دیگر نمی‌توانند دنبال امثال داعش و غیر ذلک باشند.

از این که این آخر وقت مصدع اوقاتتون شدم عذر می خوام.